Mecnun Oldum Çünkü Seni Leyla Sandım

Gidenin ardından ağlayamam asla bana bakma,
Omzumda, Leylasız mecnun adlı arma,
Azrail! her şeyimi aldım canım mı kaldı onu alma,
Çakma Leyla canımı al tabi onu benden yiyorsa almak .

Zamanı boşa mı yoksa çok mu boşa harcadım?
Harcadığımı sanıp mı harcandım?
Pardon seni dürüst bir Leyla sandım,
Söyleseydin sana harcadığım güveni başkasına harcardım.

Ölümsüzlüğü sende arayıp yoruldum,
Seni sevdim yanlış olduğunu anlayıp yoğruldum,
Meğer gerçek aşk yalnızlıkmış, doğruyu buldum,
Beni yaşamak değil sen yordun.

Ben anghst (korkusuz) biriyim,
Yaşıyorum, lakin mezarda yatan ölü gibiyim,
Galiba ben hastaneden kaçan bir deliyim,
Hançeri saplayarak öldürüyorum geleceği .

Treni kaçırdın, başka bir bilet al artık,
Ben yedi milyar nüfusta yalnızım illet al artık,
Biz sevdiğimiz için ölüme dahi tokat atardık,
öleceğini bilerek doğar tırtıl.

Meğer ki bu yaptıklarıma sen layık değinmişsin anladım,
Biz diye bir şey vardı işte yalan olduğunu anladım,
Beni sever gibi yapıp, başkasına cilve yapınca yere yığıldım,
Biz mecnunlar Leyla'yı dürüst sanırdık .

Gel son kez iyilik yap bana kafama sık, tabi bunu dürüstçe yap,
Aşk senin okuduğun (ustam ve ben) kitap,
''Seni seviyorum'' çok ağır ve çok zor bir hitap,
Sen düşman ben senin düşmanın titan.

Ben ölürken adeta bana ne ölsün dedin sen,
Senden bu sözü duyunca dağıldım hemen,
Seven biri nasıl içmez?
Normalmiş çoğunluk tarafından itilmen.

Bu yaptığın son sakarlık tamir olunamaz,
Bu terk ettiğin asırlık bina, belki hiç bulunamaz,
Önemli dört şey: kalp, aşk, burun, namaz,
Sence kolay mı bir günde sigarayı bırakmak?

Kokun dolaşıyor odamda,
Kokunu niye bıraktın burada?
Kalbimi götürdüğün gibi kokunu al buradan,
Sensiz değil bensiz olmaz buralar, oralar.

Ben elveda diyerek gitmene kırıldım, darıldım,
Sen hançer ben vücut, sen bana değdin ve yarıldım,
Ne olur senden başkası etsin bana yardım,
Unutma en sağlam çelik dahi bir gün paslanıp kırılır.

Kül oldum, sen neyimi yakıyorsun?
Ben sana zarar gelmesin derken sen beni yarı yolda bırakıyorsun,
Ben hassasım sen beni ne sanıyorsun?
Ben seni dürüst bir Leyla sanıyordum.

Hayat bana hiç pembe olmadı, siyahtan niye korkayım?
Sen kimsin, nesin, neyin kafasını yaşıyorsun diye sorarım,
Ben ölmekten değil senin yaptığın gibi yalandan korkarım,
Senin düşüncen bu: benden başka bir insan evladı kalmasın.

Evet bencilim aramıyorum prensesi,
Sus ve dinle, bak geliyor kulaklara tren sesi,
Sen hak etmiyorsun prensesliği,
İçine ettin sen üç ayda prensesliğin.

Sen prensesi ben prensi olacaktım ama bir kalleş çıktı ,
Hayaller adlı ülkeyi yaktı ve kaçtı,
Bu kırdığın saatin değil hayatın çarkı,
Mecnun oldum çünkü seni Leyla sandım.

Doğum günümde hediye olarak ölüm aldım elime,
Almamaya çalışıyorum senin ismini delime,
''Elveda'' demen Sebep oldu benim delirmeme,
Zaten böyle bir olayda bence elde değil delirmemek.

İçimde oluşuyor büyük büyük patlamalar,
Zordum bazı incemi ince hesaplar,
Bütün herkes ismini söyleyip, bana seni hatırlatıyorlar,
Bütün seçenekler ölümü gösteriyor, bunlar seni hatırlatıyor lan!

Evet her gece ağlıyorum ama sensizlikten değil seni sevdiğim için,
Ey mutluluklar! sizin seyansınız yok hadi ufaktan gidin,
Hadi aşk acısından düşen içkiciler bu gece bendensiniz hadi için,
Arada seni nasıl sevdim diye düşünüyorum ağrıyor içim.

Ben suda yaşayan varlığım sen bana gökyüzünü gösterdin,
Benim gerçek yüzümü görseydin korkup topuklayıp giderdin,
Beni bir yere götürüp ''al sana mezar'' dedin
Sen bana mezarı gösterirken ben sana cenneti, cehennemi gösterdim.

Sana kanat taktım hiç mi hiç görmedin,
Sen rezildin vezir yaptım beğenmedin,
Sen siyah mürekkepli kalemle siyah deftere yazı yazmak istedin,
Dedin ki: herkes ölsün,gebersin, gitsin ben ölmeyim.

Bu hem son kıta, hem son durak hem son bahar,
Yokluklar var bide korkular, kuşluk vakti beni buldular,
Sana o lanet, kalleş pislikle bol bol mutluluklar,
Beni şu yaşıma kadar bulmadı mutluluk lan!