Mecnun Misâli Şiiri - Salih Demir

Firkatinle bu gönül hicrâne düştü,
Ah edip perişan bir vicdâne düştü.
Evvel bir güzel mamure iken gönül,
Gel şimdi harâb bir virâne düştü.

Bir mecnun misâli sahrada gezerken,
Be çâre bu gönül bir Leylâye düştü.
Hâk i pa yinde zerre olmak isteyen
Bu cânım perişan bir mecnûne düştü.
Bir âşık ı nâlânım elinde dehrin,
Bir mâhiyi bırindar deryâye düştü.

Alamaz seni benden evlâdı Âdem,
Bir âteşki sönmeyen bir câne düştü.
Bir âkil âdem iken içinde halkın,
Nittigün ü bilmez bir divâne düştü.

Bir marazi olup âcizken gezmekten,
Pehlivan i aşk olup meydâne düştü.

Bir âdem i eşrefi mahlûkat iken ben,
Halk içinde rezilu rusvâye düştü.
Ferağat ettimde ben aşkı Leylâ dan,
Bu gönülde cenneti âlâya düştü.

Müslümoğlu vaz geç mülkünden Dünyanın,
Bu fani beden bir musallaya düştü.
Bu fâniden bâkiye giden şu yolda,
Yolumuz topraktan bir hâneye düştü.
Salihdemir-23-6-2000
G.Antep