Mecnun Hisleri Şiiri - Memduh Atalay

MECNUN HİSLERİ
Daha ay yoktu ve yıldız, güneş
Âlem beklenenin derdi içinde
Bir âşık doğdu ki aydınlıklara eş
Sevda kılıcı gönül evinde

Ve ay, yıldız ve kevni mekân
Bir bir sır olmaktan kurtulmak üzre
İklim-i Rumda güneş doğmuyor henüz
Sisli, soğuk ve çekilmez gece

Ne kalır şaire hayat şiirse
Olanı kalemle sunmaktan başka
Asya tohumlu sevda gün gün büyüdükçe
Fuzuli yol gösterir öldüren aşka.

Aşk sükûttadır sözlerde değil
Mecnun sözler kovan aşk yoldaşıdır
Sevdana şiir yazan bu dertli kalem
Adını kazıdığım ağaçtan gelir.

Toprak sır kâtibi elinde kalem
Taşlar dile gelmiş Mecnun’a bakar
Mecnun yüreğini lime lime eylemiş
Ateşe soruyor: “kim böyle yanar? ”

Mecnunun sırrı ölmezlik sunar
Yanar haşra değin sevda ışığı
Varlıktan soyunmuş müflis aşığım ben
Çile olmazsa yüreğim donar.