Mecnun Gibi Yaşadım Şiiri - İlyas Baltacı

Hayat denen bu yazgı yazılan yazı kadar
Sevdalara bulaştık yangının közü kadar
O Mecnun'un Leyla'ya dediği sözü kadar
Yüreğimin seliyle peşinden koşuyordum.

Dere tepe aşarken başkasını görmedim
Seni seven kalbimi kimselere vermedim
Sen diyen şu yanımı bir kenara sürmedim
Vuslat hayali ile dağları aşıyordum.

Yıldızlara bakarken seni dilek tutardım
Bir anda çıkıp gelsen ömrümü de katardım
Sesimi duyuramam bu dert ile yatardım
Uykusuz gecelerde sensizken üşüyordum.

Haykırsam dağa taşa sesimi duyamazsın
Gönlüm seni severken vazgeçmiş diyemezsin
Sen gittin uzaklara unuttum sayamazsın
Ben senin varlığını içimde taşıyordum.

Dönmediğin her güne göz yaşımı ekledim
Kimseye diyemedim dertlerimi sakladım
Bıraktığın bu yerde senelerce bekledim
Gelirsin umuduyla çaresiz yaşıyordum.

(Polat Tek)
26 Ekim 2016
akşam / akşam