Mecnun Gibi Şiiri - Murat Arıcı

Dipsiz bir kuyuya düşmüşüm gibi,
İndikçe inerim bitmez hiç yolum.
Ruhumu savurur alevden tipi,
Sağım buz tutarken kavrulur solum.

Aşka tercümanken neyin avazı,
Toros dağlarını yüklendim bazı.
Ne zaman yazılmış bu kara yazı;
Kırıldı mevsimsiz kanadım kolum.

Geceyi örterken yıldızlar seli,
Uykumun katili sarar hep eli.
Görenler dese de mecnuna deli,
Derde düçar olan garip bir kulum.

Baykuş ulaşsa da tek amacına,
Gönlü asamazlar darağacına.
Dünya sarayının altın tacına,
Değer vermeyince bu oldu halim.