Beni mecnun edip de sevda çölüne attın,
Ne aradın ne sordun, orda yalnız bıraktın.
Yorgun düştü bedenim hasretini çekerken,
Hayalin gözlerimde, kendin ise ıraktın.
Ne bir duyanım vardı ne bir kol gelip sardı,
Bu kalbimi kemiren sade sinsi efkârdı.
Senden ayrı kalınca bütün dünyam karardı,
Hayalin gözlerimde, kendin ise ıraktın.
Bu hâle gelişime sebep olan tek sensin,
Suçlama hiç kaderi, kader buna ne etsin?
Senelerdir bekledim, bir haber mi gönderdin?
Hayalin gözlerimde, kendin ise ıraktın…
15.10.2012
Erman Ulusoy / Kırklareli
Kayıt Tarihi : 5.2.2024 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!