Mecnun edip çöle saldı yar beni,

Karasevda denen derde uğrsdım.
Tutdu taştan taşa çaldı yar beni,
O zalımı sevmek idi muradım,
Kırdı kolum naçar kıldı yar beni.

Bir kaşları kara zülfü perişan,
Oydu başıma bu derdi açan,
Ben onu yürekden candan semişken.
Mecnun etti çöle saldı yar beni.

Devrişoğlum derkiyarım yaranım
Yok gurbette arayanım soranım.
Dermanını verecekken gönül yaramın,
Hançerri dost ile vurdu yar beni.