Aşkın alev aldı yanar içimde,
Volkana dönüştü kaynar içimde,
Yamaçlardan dökülür çağlar içimde,
Yanan her hücremi hücrene bağla,
Sana kördüğüm oldum anla be Leyla…
Ben seninle yeniden doğdum,
Aşkınla hercümerç oldum yoğruldum,
İçimdeki karanlıkları boğdum,
Aydınlat ruhumu ruhum nurunla,
Sen benim güneşim ayımsın Leyla…
Mecnun’un çilesi çölde bitmiyor,
Vuslat Leyla’sında gücü yetmiyor,
İbrahimi neden ateş yakmıyor.?
Ateşi, aşkı, sevdayı, yaratan Mevla,
Bunları bilmez misin a canım Leyla…
Mecnun misali adını sayıkladım,
Seni kem gözlerden sakladım,
Aşkınla Mevla'ya koşarak vardım,
Anladım kor alev yanmak sırayla,
Yandım bittim kül oldum nerdesin Leyla..
Kayıt Tarihi : 21.8.2022 16:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!