Telallar sustular feryat dilimden
Tufanlar kaçtılar esen yelimden
Çöller vaha oldu sevda selimden
Mecnun bile benim kadar sevmedi
Kurt kuşlar usandı ahu zarımdan
Dağlar üşüdüler yağan karımdan
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Yüreğine, kalemine sağlık...
Çok güzeldi esriniz...
Saygılar..
Bir of çektim tüm yıldızla döküldü
Korktu dağlar aramızadan çekildi
Dalğalandı sular bentler yıkıldı
Yusuf bile benim kadar sevmedi
Mecnunu Mecnun yapan Fuzuliydi.Kalemi Mecnunun kimliğinde ölümsüzleştirdi katıksız aşkları ve aşıkları.Belkide Mecnun değildi Leylaya yanan Fuzuli'nin Leylasıydı Mecnunu yakan.Tam puan abime harika bir şiir tebrikler yürekten
MUHATABI ÇOK ŞANSLI İMİŞ ,BÖYLE SEVGİ DOSTUN BAŞINA ,KUTLARIM.
Güçlü bir sevdanın sonsuzluğu gösteren işaret parmağı gibiydi benzetişler...
Kutluyorum çok güzeldi...
Yüreğinize sağlık.
Saygımla...
beğeniyle okudum güzel şiirinizi, yüreğiniz daim olsun, sağlık ve esenlikler diliyorum
selamlarımla
Yüreğine, kalemine sağlık sevgili Cebbar Korkmaz.
Senin isminle başlayacak bir final dörtlüğü bu şiire ne kadar yakışırdı ...
Kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta