Düşme aşk derd-ü seyline, çün aşka canan gerektir.
Tâm-u çahî-ol zebani canana kurban gerektir...
Geçse de candan o şuhlar sanma ki kadrin bilirler!
Kadr-ü kıymet bilmeye ol fettana vicdan gerektir.
Getirme, ey Bad-ı Saba, o yarin ıtr-î zülfünü;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta