MECNUN'A LEYLÂ, BANA SEN
Ne zaman, ne mekân ayırır benden seni.
Sevdi gönlüm, tanıdığı ilk günden seni.
Ruhumla istiyorum bil ki, senden seni.
Seni sevmemişe dönemem, bilesin can.
İntizar etmem, sen ne yaparsan yap asla.
Yeter ki sen yaşama, bir an bile yasla.
İstiyorum ki başını, göğsüme yasla.
Mutlu olup yaşadıkça hep, gülesin can.
Asırlarca yaşayacaksın, Aslı gibi.
Görmesin kimse seni asla, yaslı gibi.
Ne olur bakmasın gözlerin, puslu gibi.
Mecnuna Leylâ nasıl ise, öylesin can.
Akıl kararın değil, gönül senin gerek.
Dünyayı ayakta tutan direktir yürek.
Beni zaten sensin ayakta tutan direk.
Gönlüme aşkı bir tek, gönlün söylesin can.
Mustafa EROL
11. Eylül. 2014
Manavgat / Antalya
Kayıt Tarihi : 11.9.2014 20:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Erol](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/11/mecnun-a-leyla-bana-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!