Mecnun Şiiri - Ünal Beşkese

Âteşîn bir nigâhı, gönlü dilhûn eyledi,
Aklımı aldı baştan, fikri berhûn eyledi.
Gamzeleri gül pembe, handeleri pek zarif,
Ol dilber-i mah pâre beni meftun eyledi.

Gülleri sinesinde yetiştiren bağ-ubân,
Gönül şehrine dâim hükmeden bir şehribân...
Candan öte bir cânân, öylesi bir mikribân,
Öyle bir 'Leylâ' idi, beni 'Mecnûn' eyledi....

Ünal Beşkese
....................................................................................................................

nigâh...............:bakış
dilhûn..............:kanayan gönül, gönül yarası
berhûn..............:içi boş bir öeröeve, boş bir hücre,
mahpâre.............:ay parçası
bağ-u ban.............:bahçevan
Şehriban.............:şehrin ilerigelen, sözü geçerli kişisi
yöneteni
Mihriban.............:iyi huylu,uysal, güzel kadın

CEVAP VER