Mecnun Şiiri - Refika Gürkan

Mecnun..
Afitabı olmayan bir gecenin
Sürgün edilmiş kaderine,
Aşkının alevinden
Darağacı kurulmuş yüreğine,
Bahtının rüzgarıyla
Beşer bağından kovulmuş,
İklimi kışına,
Mevsimi leylasına karışmış,
Akıl bostanında
İlmi kurumuş,
Evveli Leyla
Ahiri Leyla olmuş,
Gözünün ferinde
Bir leylî gölgesi,
Ayağın tozunda
Leyla’nın ayak izi.
Can perdesini,
Ruhuna saz etmiş,
Leylasız gününün
Gecesine keder ekmiş,
Erimiş Mecnun,
Küllerinden doğup
Bir pervane olmuş,
Beşerden uzaklaşıp
Aklını rüzgara savurmuş.
İlim deryasına dalmış,
Dili lâl olmuş,
Leyla’nın gayrısında,
Aleme ağyar olmuş.
Leyla’dan geçme faslında
Mevlasını bulmuş..