Mecnun Şiiri - Akif Tütüncü

Eski bir tambur sesidir İstanbul sokakları,
Her sokak başında,ayağı bağlı bir yürek.
Neyzenin Ney’inde çalar hikâyesini.
Hicran sokaklarında sayfalar açılır,
Ağalar beyler sıraya dizilir.
Uşaklığa karşı olmak deliliktir.
Gönül demini almayana adam mı denir.
Mecnunum Leyla’m dürüstlüktür,
Nefsim sırtımda yüktür,
Çölüm iki yüzlülüktür,
Çehresini yitirene adam mı denir.
Hak kayıp haram baki,
Baki taht'ta hak yerde,
Taht'ta musluk açılır,
Hak susuz,
Susuz varken, su içene adam mı denir.
Mavi gözlü bir şehir,
Ney çalan sokaklar,
İhtiyar bir yürek,
Ve
ben
Mecnun.