İstediğiniz yere gidin
Bırakıp beni bu dört duvar arasında
Düşünmek istiyorum
Anlayın sana
Bu dört duvar küçük geliyor bize
Gidin ne olur
Biliyor musun
Senin yanında sensizdim
Senin yanında sana hasret
Ve zoraki gülücüklerin ardından
Bir tufan kopardı
Kan ağlardı içerim
Küçük bir çocuk
Minik avuçlarına aldığı,
Kandan kırmızıya boyanmış,
Ölü bir kuşun
Arkasından hıçkırarak ağlarken
Ve bir anne şefkatiyle
Gözlerini kapa ve duy
Sana çiçek, sana toprak kokusunu,
Açılan pencereden
Getiriyor rüzgar.
Uzan boylu boyunca
Yatağına uzan,
Öyle suskun durmayın
Bir şeyler söyleyin bana
Ağlayan kalbime bir teselli
Sıkılan ruhuma bir umut
Karanlığıma bir ışık gibi
Bir şeyler beklerken sizden
Eğer
Benim seni sevdiğimin
Yarısı kadar
Sen de beni sevseydin
Senin sevgin
Leyla ile Mecnunun,
Acılar bütünleşti başlayan gecede
Davetsiz dertler odama doldular
Neler yaşatırken yine hayalde
Dertlerim ömür tüketip horon vurdular
Bütün gece kapanmadı bir an gözlerim
Açtım penceremi dünyam karışık
Bilmem nasıl diyeyim hani anlıyorsun
Düşün karanlık bir tünel karşıda bir ışık
Hani o karsıdaki şey işte sen o'sun
Kırlarda dolaşmaya büyük bir istek
Yok güzelim yok
Sevgi yok, saygı yok, düşünce yok,
Kalp yok, vicdan yok,
Anladım ki
Bir insanın
İnsan olarak yaşamasına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!