Burada bir garip vardı, ne oldu ona?
Her gün gelirdi bu kıyıya şafakta.
Oturur şu kıyıda enginlere dalardı.
Azgın dalgalara hep bir şeyler sorardı.
Cevap alamaz düşünür, gözleri dolgun,
Bir heykel gibi olurdu, yüzü solgun.
Siyah gözlerini kapardı, o uzun kirpikleri.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta