MEÇHULLER MEÇHUL KALMALI
….. x x x
Tetikledi bağrımdaki volkanı
Alev saçan kahve renkli gözlerin
Yüreğimde sel olup, akarken lavlar
Gözlerimden düşmeden,
Buharlaşırken yaşlar
Hayat devam ediyor Keler Dağlım.
….. x x x
Kimsenin, hatta senin bile
Umurunda değil dertlerim.
Kimseye yük olmayı istemem
Meçhuller meçhul kalmalı
Ben yine kahkahalar atmalıyım.
….. x x x
Hiç kimse, bir acizdi,
Diyemesin, ardımdan.
İmrenen imrensin bana,
Sövense sövsün aldırmam…
….. x x x
Vakti gelip,
Soyununca bedenimden
Ben içimdeki Yılgın Yağmur’la
Birlikte uçmalıyım…
Meçhuller meçhul kalmalı,
Ey gölgem sana dahi söylemem
Bırak meçhuller bende, meçhul kalsın.
….. x x x
Gediz, 13.01.04 Y.Y.
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 13:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!