Meçhule Yolculuk Şiiri - Osman Beyhan Gümüş

MEÇHULE YOLCULUK

Bu şehri terk ediyorum
Bütün yalnızlığımla
Yollar bana dost
Yollar bana derman
Aşkımı kalbime gömerek
Tüm benliğimle gidiyorum
Ruhum çok uzaklarda bir alev kokluyor
Yollarımız bir tren garında
Raylar sevdamızda kesişiyor
Bilinmez yerlerin hayali çekiyor bizi
Lokomotifin peşine düşen vagonlarız
Yol alıyoruz belirsiz diyarlara
Göçmen kuşların dönüşü olur mu bilinmez…

Mart 2009