Meçhule Serenat Şiiri - Volkan Oban

Acılar dinerse tarih başlardı,
Bir takvim yığılırdı yalnızlığın üstüne
Toplardı, son şarkının kokusunu eylül;
Dağıtırdı tütün renkli saçlarından,
Çaresiz umutlarını minnetsizce.

Bir ölüm biliyorum keder kıyılarına gizlenip kalan
Kararsız gecelerde yorgun bekçiyle yoğurduğum,
Dilsiz çobanın kedersiz türküsünde çığlık
Kanatsız sabahın nefesinde hüzün.

Toprağı affettim, gözlerin kapalıyken
Özleminle çürüttüğüm yılların uğruna.
Bedelsiz yarınların kaderinde intikam,
Dudağımdan sonsuzluğu süzülen meçhul bir diyar,
Yedi düvel ötede, yedi düvel sonrada.

Volkan OBAN