Meçhule Seranat Şiiri - İsa Efe

Gönül sahramda apansız filizlenen çiçeğim;
Dokunamam sana, koklayamam seni.
Elimi uzatsam, bilirim üzeceğim,
Bahara kilitledin, içimin mevsimini
Gönül sahramda apansız filizlenen çiçeğim…

Üzerime düşen dördüncü cemresin;
Bakışların besler, kurumuş toprağımı.
Kanat çırptırır kuşlarıma o sesin.
Nemin yetti bana, dirilttin yaprağımı.
Üzerime düşen dördüncü cemresin…

Leyla’ sın, derinliğinde kayboldum bin mecnun’ca;
Pınara susamış, can çekişen ceylanım
Duymaz mısın sesimi, kalakaldım kuyunda?
Titretiyor hayalin, bir başka bu heyecanım
Leyla’ sın, derinliğinde kayboldum bin mecnun’ca…

Çaresizliğimin nedeni, suskunluğumun çaresi;
Bu yürek seninle nasıl ömür sürecek?
Acziyetim sevdamdır, gönlümün can paresi
Korkarım yokluğun hep benimle gelecek
Çaresizliğimin nedeni, suskunluğumun çaresi…

İkliminde buluştu, gecikmiş duygularım;
Keşke takabilseydim başına, al bir tül
Sevdan hüküm kesti, infazda uykularım
Sunabilseydim ömrüne ak bir gül
İkliminde buluştu, gecikmiş duygularım…

Ne kadar da zormuş, iki ruha bir tek nefes;
Hasretinle tarumarım, boynu bükük yaşıyorum
Bana zindan bu dünya, yerim ebedi kafes
Kalbimde gül yüzünü kıskanarak taşıyorum
Ne kadar da zormuş, iki ruha bir tek nefes…