Bir fırtına sonrası talan olmuş gibiyim
Tozduman heryer şimdi nefes alamıyorum.
Işığımı kaybettim karanlığın dibiyim
Bir çıkmaz sokaktayım yolu bulamıyorum
Issız geceler benim kendimle konuşurum
İçindeki en mahzun halimle tanışırım
Gözyaşımdan ürkerek aynaya yanaşırım
Sorarım gözlerime neden gülemiyorum
Umudun sofrasında aç kalan meczup benim
Yürek yangın yeriyken, buz gibi donar tenim
Gülbahçesi düşleyen kuru çalı dikenim
Hayallerim soluyor engel olamıyorum
Dört mevsim yar gelmedi beşinci mevsim gerek
Pusulamı yitirdim gemimde kırık kürek
Hasret deryalar kadar nasıl dayansın yürek
Meçhule saplanmışım aşkı bilemiyorum
Düşler salıncağından daha kaç kez düşerim
Boş ümitler peşinde doludizgin koşarım
Kendi elimle ancak mezarımı eşerim
Ruhum can çekisirken neden ölemiyorum
Ayşegül Bahçeci
11.03.2023
Kayıt Tarihi : 28.3.2023 21:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!