Meçhule Hanım
Eylül geldi gelmesine de ,
gidenler dönmedi hâlâ
Havalar yavaştan soğuyor, tenini okşuyor insanın, özlem kokan rüzgarlar
Rüzgâr bilir mi ki özlem koktuğunu
Yani bir esinti bir insana,
nasıl bu kadar içten bir iç çektirir
Belki de bu yüzdendir
kuşların gökyüzünde avare olup uçuşu
Kuşlar keyfinden mi uçuyor dersin ?
Ben hiç sanmıyorum,
Dert insanı yollara düşürür
Ve belki de kuşlar derdinden uçuyordur
Hani yanan duramaz ya o hesap işte
Meçhule Hanım
Eylül geldi, gidiyor bile
Gidenlerden hâlâ bir haber yok
Burada havalar gerçekten soğudu
Montumu giymesem, şemsiyemi almasam
İki güne kalmaz hasta olurum
Ömür bu ya doğarız, büyürüz ve yaşayamadan birçok şeyi, ölürüz.
Biz ölürüz
kalanlar arkamızdan yasımızı tutar
buna hiç aklım ermiyor
Yani bir insanın ölüp, yani bir insanı bir daha asla görememek duygusu bana korkunç geliyor
Ölenler geliyor aklıma,
kalanları düşünüyorum...
Ve sen geliyorsun aklıma Meçhule Hanım
Sen ki o derdinden uçan kuşları tek tek,
o annemin ellerine benzeyen ellerinle beslersin,
Sen ki kuşlara annelik edersin
Sen ki Meçhule Hanım,
bir iç çeker bin şairi dize getirirsin.
Eylül'de herkes geliyor demişlerdi
Hani ? neden gelmedi kimse
Yalan söylemişler bize, gerçi bizde yalan olduğunu bilerek inanmamışmıydık ?
Umut fakirin ekmeğidir diyerek bunca zahmete katlanmadık mı ?
Meçhule Hanım sana söylemedim ama
saçlarımı şiirler döktü
İnsanlar genetik falan diyorlar ama aldırma
Her şair bir telini kopardı
Bu yüzden alacağım var şiirlerden
Bu yüzden şiirlerin canına okuyorum
Onlarda benim canıma okuyor
.
.
.
Meçhule Hanım,
Eylül gitti, Ekim geldi
Gidenler gelmedi, bende beklemiyorum artık
Vazgeçmek değil bu
Benim artık inancım kalmadı,
Ne kimsenin geleceğine, ne de patlayan balonların tamir edileceğine
Balon çocuğun sevincidir
Hepimizin içinde bir çocuk vardır
Yaralı yahut yarasız
Ve Meçhule Hanım
Bunca hengamenin arasında
Elinde, senin benim ve tüm dünyanın çocuklarının sevincini tutan
Nasırlı elleriyle balonları tutan
Baloncu Amcalara gerekli özeni
göstermiyoruz.
Balonlar patlamasın çocuklar ağlamasın,
Turan Boynukara
Kayıt Tarihi : 30.9.2022 06:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir sonbahar gününün hüzün saatlerinden...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!