Mechule gidenler 2 Şiiri - Afer Engel

Bir vesile duyurdular,merhumun vefatini,
kosarak adimlarla vardim yanina,sanki küs gibi,
soruyorsun cevap yok,gidecegi yer mechul,
elinde ve yaninda hic bir esyasi yok,
sadece sirtina giydirilen,beyaz bir elbise,
ne dikisi var,nede dügmesi,
cenesi bagli gözler ise kapali.

Mechule gidiyor,bildigimiz tek sey,künyesi.
Denizli sirinköy'den Mamutlardan,Osman oglu Riza hancer.
Güle güle Haci abey,gittigin yerler huzurlu ve esenlik olsun dedik.
Rabbim sizleri korusun ve muininiz olsun,güle güle Haci abey
mamutlardan Osman oglu Riza Hancer.
Arkada bir yigin,hüzünlü Insan,kosturuyorlardi oyana buyana,onun yolculuguna,kendilerindende birseyler katabilmek icin.
Giderken son yolculuguna,hep bir agizdan güle güle Abey dekik ve el salladik ve ugurladik, Fakat o,elini bile sallamadan,bindi arabayi gitti,
Bizde ne takat kaldi,nede mecal,nede hal,bir anda hersey bitiverdi,cünki gitmisti ve bir daha dönmeycesine gitti,artik onu bir daha göremeyecektik,
icime bir korku,bir hüzün ve bir teselli kapladi.
Iste mechule böylece cekip gitti.Mamutlardan Osman oglu Riza Hancer.
Bütün mechule gidenlerin ruhlari sad olsun.
Cümlesine FATIHA.