Yükledim onca yaşanmışlıkları bir gemiye
gidiyorum meçhule, sensizliğe.
Dalgalar çarpıyor öfkeli bir şekilde
her çarpışta bir sızı kopuyor yüreğimde.
Gidiyorum istanbulun ayazında
ankaranın sisli sabahında.
Gemide onlarca dolusu yük
denizde dalgalar , yüreğimde yankılar
etraf mavilikle dolu , sen yokken
en çokta bu yakıyor canımı ....
Güverte de resmin asılı rotam sensin
rotasız gidişlerimsin..
Yol alıyorum sessizce , bitermişçesine
mahvoluyorum her dalga sesinde
yoksun yanımda bir kez daha batıyorum.
Kulağımda canlanır ismimi söyleyişin
sonrası çaresizliğm.
Hayat denen bu yolda bitirdim kendimi,
yitirdim hayallerimi , gençliğimi.
Savaştım bir imkansızlıkla,
artıkın yol alıyorum mechule giden yolda..
Kayıt Tarihi : 3.6.2017 13:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Anıl Cür](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/03/mechule-giden-bu-yolda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!