SEN..benden gittiğinde iliklerime kadar seninleydim.BEN..seninle nefes alıyordum bir anda nefesim kesildi sensizliğe alışamadım nerdeyse az daha ölecektim.SEN..peşine beni takmıştın,gönlüne başkasını almıştın.YA..gözün hiç bir şeyi görmeyecek kadar çok sevmiştin ya da gerçeği anlamayacak kadar aklını kaybetmiştin.ARTIK..gelsende ne sen gittiğin gibi gelirsin ne de ben bıraktığın aynı yerdeyim.ŞİMDİ..senden uzakta yalnızlığımla baş başa dertlerimle kavgalı bir halde bilmediğim meçhuldeyim...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta