Arnavut kaldırımlı sokaktayürüyorum
bir elimde sevgim digerinde resmin
sessizce kayboluyorum karanlıklar içerisinde
nereden bileyim ayrılıklar hep yolda
nereden bileyim sevdasızlar hep yanımda
hergece bu yoldsa sessizce yürüyorum
her gece aynı yerde oturup içiyorum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
..sakın öyle bir şey yapma Yalçın, nerede sevgi ışıldıyorsa oralarda gezin...sevdaların, sevdiceklerin onuruna da çıkılır hani yollara, öyle mi diyorsun acaba? Sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta