İki düşman karargah var bende,
Her ikisi de aynı bedende.
Ete muhtaç kemiğim, kemiğime etim.
Uysal bir at zavallı cesedim.
Kafamda dünyalık saltanat,
Kalbimde ahiret yurdu.
İki orduya bir at,
Gece biri, gündüz diğeri koşturdu.
Bir gün silahlar dolacak, boşalacak,
Vurulacak, ölecek “yorgun atım”.
Esrarlı bir tohum kalacak.
Eriyecek, çürüyecek; kemiğim, etim.
Asırlar sonra bir bahar gelecek,
Bu taşın dibinde bir tohum yeşerecek.
Belki gül, belki dikenim,
İşte “O MEÇHUL TOHUM” benim.
8 Mayıs 1988
Adana
Kayıt Tarihi : 22.7.2008 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!