Meçhul Sevgiliye Şiiri - Hüseyin Atıcı

Deniz gözlüm,kumsal saçlım,seni düşlüyorum; kimsin,nesin,neredesin acep şu anda. Kömür gözlüm,şelale saçlım merak ediyorum; kader denen alçak seni,ben ile,ne zaman buluşturacak. Buram buram aşk kokan bir ilkbahar günündemi,ağustos böceklerinin sevda türküleri söylediği bir yaz günündemi,herşeyin sararıp solduğu hiç durmadan hüzün yağan ıslak bir son bahar günündemi,yoksa lapa lapa masumuyet yağan beyaz bir kış günündemi. Ne zaman buluşacağım seninle. Kadife tenli eline,bulutların takılıp kaldığı ipeksi saçlarına dokunacağım anı hasretle bekliyorum.Tanrıçam,alev gözlü aşkım; sende beni,benim seni düşlediğim gibi düşlüyormusun. Kimbilir şarap misali yudum yudum akıp giden rüyalarda buluşuyorsundur belki benimle. Çocuklarımın anası,şafak yüzlü kadınım; senden dört çocuk istiyorum.İsimleri yüreğime işli...Var oluş nedenim,yağmur gözlü sevgilim; ranzama uzanmış düşlerken bunları,kirpiklerinin kirpiklerime değeceği anı sabırsızlıkla bekliyorum. Her neredeysen şuan,lütfen kendine iyi bak. Senin Yarin.....