Meçhul Sevgili Şiiri - Hasan Kocamanoğlu

Delikanlıydı
Ama delilikle de hiç alakası yoktu
O gençti ve heyecanlıydı
Gaflet salıncağındaki sallananlara bakıyor,
Bakıyor, ister istemez kafaya takıyordu.

O aptal ve ahmakta değildi
Az çok mürekkepte yalamıştı
Mahşeri yalnızlığının içinde,
En ince ayrıntılara takılmıştı.

Bir yanda,
Şehrin en kalabalık yerinde gezinen fahişeler
Bir yanda rüşvetsiz iş görmeyen memurlar
Bir yanda ihalelerde dönen dolaplar
Bir yanda her şeyden çalan müteahhitler
Bir yanda kurtlar sofrasında Türkiye

Günahları, günah olanlar sevemiyor,
Bu halinin de bir hazine olduğunu bilemiyordu
Mehtaplı gecelerde bir heykel sessizliğinde bekler
Hayalleri düşlere, düşleri hayallere eklerdi.
Ruhundaki boşluğu bir türlü dolduramıyordu

Nizamın nizamını arıyor
Hakikate acılan kapıları aralamaya çabalıyordu
Sanki o yeryüzünün dışına çıkmış,
Kulağını arza dayamış,
Dünyanın kalbini dinliyordu.

Süratle değişen hayat seyri içinde,
Bir sürü niçinler, nedenler sıralıyordu zihninde
Hepsi de cevapsız kalıyordu…

Bunca mahlûkat, bu sonsuz sema
Nasıl bir tesadüfün eline bırakılabilir?
Büyük nizamın nizamı nasıl inkâr edilebilir?
Kudreti Mutlak nasıl bilinmezlikten gelinebilir?

Her harfin bir kâtibi,
Her eşyanın bir sahibi,
Her derdin bir tabibi,
Her matlubun bir habibi varken
Kimsesiz yollarda o,
O meçhul sevgiliyi arıyordu

Km–050307