Meçhul Ressam Şiiri - Ercan Keskin

Çıtı pıtı güzelsin sen bir ömre bedelsin;
Ince narin ellerin, gizemli bakışların,
Candan tene yansıyan bilgece ferasetin,
En büyük eserisin o meçhul ressamların.

Seni anlatmak her bakımdan "altın orandır"
Sesinin uyumlu titreşimi, çizgilerin;
Duymasak da yan yana gelişi sözcüklerin,
Görecelidir demek ise hiç anlaşılmazdır..

Bir gün gelir susarsam, seni anlatamazsam;
Belki İşte o zaman merak edesin gelir,
Vazgeçmem senden hiç ;sağ isem sağlıklıysam,
Nasılsa gerçek haber bir şekilde iletilir.

Ne güzel bir haslettir :bitmeyen eser olmak;
Sevdiğinin gönlünde şekilden şekile girmek,
Keşfedilmeyi bekler bir cevher gibi durmak,
Yaklaştıkça sevmek, durmadan peşinden gitmek.

Her insanın çözümsüz bir denklemi olmalı;
Daha doğrusu çözüm bulmakta zorlandığı,
Fakat her gün çözüme bir adım yaklaştığı,
Vazgeçilmez bir renkli hayali bulunmalı.

Zor elde edilenler zor kaybedilenlerdir;
Keşfettikçe kazanır kazandıkça keşfeder,
Bu kısır döngü öyle latif bir badiredir ,
Ki aşıldıkça yeni engeli takip eder.

Ulaşılmaz görünen düşlerden korkmamalı;
Onları ulaşılır yapan : İç hazinemiz,
Fakat düşle gerçek hiç karıştırılmamalı,
Ayırabilme gücü ;kuşkusuz iç dengemiz.

Sevdim seni bir kere ,düşlerim seninledir;
Karşılık beklemeden seni yanımda görmek,
Varlığını gönlümde daima hissetmektir.
Ancak o zaman mümkün : Sevdadır diyebilmek.

Seni her dem ruhumda taşıyıp ,ümit etmek;
Her şeyin mecrasında gittiğini görmektir.
Sanat duyarlığını her şeyden önce iyi bilmek,
Hoşgörü ve sevgiyi şartsız kabul etmektir.