Meçhul Mezar Şiiri - Mehmet Yaş

Bu böyle, her aşkın akıbetinde,
Her ne kadar sevsen ahu-zar kalır.
Gerçekten sevmişse memleketinde,
Yârini yitiren yiğit zor kalır.

Yollanır gurbetin karanlığına,
İsyan ede, ede insanlığına,
Sıla derdi yetmez pişmanlığına,
O’na gurbet olan bir diyâr kalır.

Kimi deli diye güler ardından,
Kimi der, neylesin bu da bahtından,
Zamanla anılmaz olur adından,
Belki o da biraz bahtiyar kalır.

O güzel duygular kine belenir,
Mazi sık dokunur, ince elenir,
Yitik hatıralar bir, bir dillenir,
Geri de bir acı intizar kalır.

Eğer kara yazı varsa kaderde,
Vade bir bahane ile biter de,
Bu çile son bulur bir gün bir yerde,
Adı sanı meçhûl bir mezar kalır.

06.09.1977