Meçhul Menzile Şiiri - Özkan Tosun

Güneşi sıvasam mı bilmem
Kör edici aydınlığından yoruldum.
Bıktım!
Bir ağacın gölgesinden
Medet ummaktan
Ağaca ve dallarına
Minnet duymaktan.
Oysa benim yerim değildi d
Durduğum bu yer
Yürümem gerek durmadan
Meçhul bir menzile
Karanlığın sessizliğinde
Kısılmayan gözlerle
Yürümek...
Sığınılacak bir gölgenin
Arayışında olmadan
Yorulmadan,
Dinlenmeden
Hep menzile
~