Meçhul Kız Şiiri - Mahmut Şimşek

Gün gelir belki bakarsın.
Bir gün gamlanır ağlarsın.
Göz yaşlarını silecek.
Bir dost, dost, ararsın.
Sen, sen ey güzel meçhul kız.

Sen kimsin kimin nesisin.
Nerden geldin nerelisin.
Sen kalbimi esir ettin.
Sessizce çekip gittin.
Sen sen ey güzel meçhul kız.

Kalbimi yaraladın,ya.
Beni hüzüne boğdun ya.
Yüreğime kan koydun ya
Sen sen beni ağlattın ya.
Sen sen ey güzel meçhul kız.

Aşk zorlu hüzünle dolu.
Sevilmeden sevmeninde.
Sonu hüsran dolu hüsran.
Belki bir dost, dost ararsın.
Sen,sen ey güzel meçhul kız.

İçindeki üzüntüyü.
Atmak rahatlamak için.
Göğsünde ağlamak için.
Belki bir dost, dost ararsın.
Sen,sen ey güzel meçhul kız.

Günlerimi sayar oldum.
Yüreğimi dağlar oldum.
En sonunda verem oldum.
Bunlar hep senin eserin.
Senin,senin ey meçhul kız.

Yollarını gözler oldum.
Adını merak ettim durdum.
Divane-i Mahmut oldum.
Belki dost sayar ararsın.
Sen,sen ey güzel meçhul kız.

YAZAN VE DERLEYEN
MAHMUT ŞİMŞEK
ADIYAMAN