Meçhul Kadın Şiiri - İnci Germenliler

MEÇHUL KADIN

Yıllar yıllar önce babam
Henüz çok gençken
Bir gün Beyoğlu’nda
Sigara alırken büfeden
Bir kadın sokulmuş yanına
Saçları tarumar
Üstü başı perişan
Gözleri nemli
Nefesi alkol kokan

“Afedersiniz galiba sizi tanıyorum” demiş
Donup kalmış babam şaşkınlıktan
Ne diyeceğini bilememiş korkudan
“Yanılıyorsunuz bayan
Sizi hiç tanımam”
Yardım için atmış elini cebine
Kadın nazikçe elini tutup reddetmiş

Babam neredeyse ölecekmiş utancından
Gözlerine hüzünle bakıp
Almış derin bir nefes
Sanki keder damlıyormuş kirpiklerinden
Başını eğip usulca uzaklaşmış
Herhalde onu bir yakını sanmış

Bakakalmış babam arkasından
Büfedeki adama sormuş kadını
“Ayıp ettin oğlum bu da sorulur mu?
Duymadın mı hiç adını
Tanıyamadın mı koskoca Cahide Sonku’yu? "

Halbuki babam hiç bir filmini kaçırmazmış
Ne yazık ki tanıyamamış
Eski halinden hiç eser kalmamış.