Şafağın ilk ışıkları gibiydin sen
Etrafı hafifce aydınlatan bir efruz
Usulca duyulan kuş sesleri gibi ince
Ab-ı hayat veren bir ferah rüzgar
Senin için ölmek mi gerek
Daha kötüsünü yapıp yaşamak mı
Yoksa bir meçhul müdür bu ahvalin devası
Bu ikilem yerle yeksan eder insanı
Kayıt Tarihi : 24.10.2019 21:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!