Mechul Cinayetler
Bir vahşet, bir vahşet ki,
sorma gitsin,
hiç kimse değilki
yarınından emin.
Anne, baba,oğul olunca canavar,
dünya yaşamaya geliyorsa dar
gözler ağlar, yürekler yanar.
Katiller yine iş başında
ve seri katliamlar
mahkemeler isim bulmada mahir,
işte son buluşlar
dosya üzerinde rütuşlar
işlem tamam
kod adı
mechul cinayetler,
dosyalar kaldırılsın tozlu raflara
Katliamsız gün geçmiyor
esenli günler döner mi geri?
Yitirilince güven adalete
geleceğinden karamsar olur millet
önlenemezse eğer toplumsal şiddet
korkular hakim olur gündüze-geceye,
huzurlu hayat döner çözümsüz bilmeceye.
Fırtınalar kopuyorsa basit bir mes’elede
silahlar ölüm kusuyorsa her tetikte.
Nasıl bir hissiyat ki? kalpler döndü taşa,
yitirilen akıl ne zaman gelir başa.
değildik böyle, ne oldu bize?
Gıbta ederlerdi dünya milletimize
Insanlık bizdeydi,
adalet bizde,
düşmanına bile
savaşta verirdi eman.
Ya şimdi;
kardeş kardeşe oldu düşman.
Kayıt Tarihi : 8.6.2009 16:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!