Yoksulluğu, kimsesizliği bir dostumun
Yaşamının buruk acısı dağladı yüreğimi
Buğulu camlardan bakıyorum uzanıp giden caddeye
Kim bilir neredesin zemheri soğuklarına esir kentte
Ana rahmindeki cenin gibi kıvrılmışsındır bir köşeye
Rüya içinde ezik bir tebessüm donmuş solgun yüzünde
Şafak sökerken sancılarla körfezin ucunda
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
