Meçhûl Âşinâm... Şiiri - Abdullah Ercan

karanlığa dokundu sigaramın ucu
penceremde yanar,yalnızlığım
zaman delinir
yazamam...
boğulur nefesimin dumanında
dilimde kelimeler incinir

sen
geceyi oku
yıldızları seyret
suskunluğumu dinle
kaleme gelmez hallerim benim
özlemle akıttığım yaşlar sancılanır
mehtaba sürgün gözlerimde

bakışlarım ıslanır

bir duaya başlamak gibi,yüreğimde özlemin
kabul görmüşlüğün ümididir
dudağımdaki âmin
harekesiz kalmış, tüm harflerimdesin
okunamadığım
varlığın,gönlümün hayat nektarı
nehirler sende uzuyor,bir elif miktarı

sen
meçhûl âşinâm
gönlümün helâli
sanadır bütün şiirlerim
ey... yalnızlığımın eşi
gözlerime sığdırdım bu akşam,batan güneşi