Meçhul Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Meçhule giden bir yol var önümde,
İşittiğim sesler meçhul, dil meçhul,
Gönül mevsim gibi gün dönümde,
İçine düştüğüm kızgın çöl meçhul.

Bir çula sardılar doğduğum günde,
Merakım olmadı şöhrette, ünde,
Allah rızasına verdim ödün de,
Ardına düştüğüm uzun yol meçhul.

Sevdayı sundular bir yanda kullar,
Gönlümü çaldılar bekârlar, dullar,
Yetmedi verdiğim paralar, pullar,
Boynuma dolanan sahte kol meçhul.

Bir tan gibi doğdum guruba doğru,
Saplandı kalbime çekilmez ağrı,
Yücelerden gelir sonunda çağrı,
Yanıp savrulduğum kızıl kül meçhul.

Örttüğüm libasım, cananın teni,
Yaktı, kavurdu hep yıllarca beni,
Öğrendim doğruyu, anladım yeni,
Şu kefen dediğin akça çul meçhul.

Kim doktorum dedi, kimisi hoca,
Üstüme dertleri ettiler boca,
Şu dünya dediğin büyük bir loca,
Hayat dediğimiz bu okul meçhul.

14.Nisan.2012 15.40