Meçhul Şiiri - Sinan Oğuzhan

MEÇHUL
Çıkmışım bir yola öteden
Yoldaşım olmuş karanlığım
Menzilim kayıp, meçhul…
Meçhule gidiyorum belki de
İniyor muyum…
Çıkıyor muyum…
Belirsiz sisin içinde
Dönüyor muyum…
Dolanıyor muyum…
Aldırmıyorum artık akıl ziyan
Düşmemek için zamanın içinde
Sadece yürüyorum yüreğimde
Zaman yürüyor akıl perişan
Yolun başı mı hala, ortası mı
Meçhul…
Bir umut tutuyorum üşüyerek
Titrek ellerimle nurumu
Yorgun dinleniyorum karanlığımla
Karanlıktan ötede, karanlıktan azade
İnadına kanıyorum kimsesizliğimde
Meçhulden akseden namelere
Bir umut bin takat kesiliyor
Düşerken sarmallarımın içine
Hiç başlamamış gibi yürüyorum
Gaipten çağıran meçhule

23.08.2011 02.05
Ankara evim