Meçhûl Şiiri - Şair Bedhah

Meçhûl

Gece yarısı kapı vuruldu
O geldi.
Simsiyah elbisesi bembeyaz yüzüyle
Baktı uzun uzun şaşkınlığıma
Girdi içeri
Durdu önce biraz sonra yine baktı suratıma şefkatle
Işık saçıyordu karanlık odalarıma
Aydınlatıyordu dünyayı odamdan
Sonra tekrar baktı şaşkınlığıma
Konuşmak istedim ağzımı kapattı parmaklarıyla
Dolaştı odalarda
Damlalar dökülüyordu pembe yanaklarından
Geldi sonra yanıma
Adını sordum Meçhûl dedi
Niye geldin dedim ağlamaya dedi
Neden ağlıyorsun dedim aynaya bak dedi.
Yöneldi sonra kapıya doğru
Son bir kez daha baktı şaşkınlığıma
Hâlâ dökülüyordu damlalar pembe yanaklarından
Ve çıktı gitti etrafına nur yayarak.
O gittikten sonra baktım aynaya
Günahlardan kararmış o simsiyah suratıma.
Ağladım, anladım o zaman kimin geldiğini
Tek bir kelime döküldü dudaklarımdan
Gözyaşlarımla birlikte
Affet! ...