Meçhul Şiiri - Efe Kxxxxx

Kaybolmuşsun kalbini kumlara gömüp,
Mutluluk değil azaptır senle tenasüp.

Bataklıkta ümidi mırıldanıp kendini avut,
Kaçışın yok karanlıktan, aydınlığı unut.

Sönmeyen alev bitmeyen keder nerede sonu,
Zikrimden düşse fikrimde meçhul bir konu.

Ahvalinin suçunu yine mi başkalarına atacaksın,
Bilmiyorsun ki dalgasız denizlerde batacaksın.

Hala anılarınla kalıp hatalarını mı anacaksın ?
Biliyorum ki bir çift göz uğruna yanacaksın.

Rüyalarım da artık gecelerim kadar kara,
Sözler tükendi, kalem tutan ellerim yara.

Fırtınaya ümidini bağladın da n’oldu ?
Bak şimdi en renkli düşlerin bile soldu.

Sen de bilmiyorsun gönlün neye divane,
Ruhun senin merhemsiz acılarda pervane.