Meçhul Şiiri - Yusuf Karadaş

bana açmış nergis gülüşün,
tutmaz, tutamaz içindekini.
ne kadar saklasa da kendini,
gösterir yine güle olan ilgini.

mağrur olma dedi bana yüzün.
güzelliğimden bu sürünüşün.
neydi sebebi hüzne bürünüşünün?
meçhul kalmış o sevgindendi.

istemsiz soldurduğun yüzüm,
kalmayı istedi sevda yüzünden.
kalbimde yaşadığım güzüm,
payını istedi güzel yüzünden.

gecenin karanlığı doldu içime.
günün bu en güzel saatinde.
umursamaz kalbinden kalbime,
geçti narin güzelliğinin sızısı.