Meçhul Şiiri - Özdemir Koca

Nereye gitsen elinde bir Gül,
Hasret çökmüş yaşlı sinene,
Ne ömürler geçirdin bu köyde,
Kaç çocuk büyüttün memlekete,

Ah çekip dağlama yüreğini,
Hep oturup ağlama köşende,
Dert dediğin elbet gelir geçer,
Sen yeter ki ümitlerinle bekle,

Olmuyor deme karanlıklar biter,
Güneş doğar kararan gecene,
Şafak söktüğünde atılır dertler,
Can gelir yapraklarından gövdene.

Bazen Ay hayırlıdır doğan Güneşten,
Sırdaş, yoldaş olur içinde dertlerine,
Bir yüz ağarır yüksekten tepelerden,
Değer bunca endişeyle beklediğine.

Kattırma katma gönlünü üzüntüye,
Sen yalnız değilsin ki kederlerinle,
O gün olsun sende seversin belki,
Toplar gidersin göçünü bir meçhule.

05.09.2023