Meçhul Şiiri - Engin Tatlı

Gökyüzüyle konuştuğum parklar
Dertlerimi dalgalarına bıraktığım
O fırtınalı limanlar bile sessiz artık
Çocukların çığlığından
Vapurların gümbürdeyişinden sıyrılıp
Kelimelerle dost olduğum zamanlar
Şu sıralarda bir serap gibi kaybolup
Çaresizliğine bıraktılar kalbimi
Kulağımda hışırdayan sonbahar
Bitmek bilmeyen sevdasızlığa
Söndürmeye kıyamadığım ciğerlerime
Bir taş gibi yabancılaştı artık
Oysa her biri ayaklarında filizlenirken
Artık ayağıma takılıp düştüğüm
Çakıl taneleri parmaklarımı acıtıyor
Bilmen gereken bir şeyler var şimdi
Aklımda olmadığın zaman
Sigaram bile yanmıyor artık
Kapılarım kapandı
Yüzüm hiçbir aynada görünmüyor
Adresim yok
Neredeyim bilmiyorum
Tek bildiğim sen ordasın
Bense bir ağacın gövdesinde
Her gün kuruyarak
Seni bekliyorum