Meçhul Şiiri - Burak Kıllıoğlu

Çok kürek çektim hayat boyu...
Bazen akıntıyı aldım karşıma,
Bazen de yasladım sırtımı
Akıp giden suya...
Oradan oraya savruldum.
Her çekişte kürekleri biraz daha yoruldum.
Tam vazgeçmişken seni bulmaktan
Göze alarak eriyip gitmeyi,
Yine seni aradım.
Her engel, her zorluk ve her acı
Kuvvetlendirdi beni, inan.
Ölmedikçe daha da dirildim.

Şu an, yine çok yorgunum.
Oradan oraya savrulmaktan bitap,
Bir akıntıya kapılmış gidiyorum.
Ama aramaktan yorulmam,
İyi biliyorum.
Bu kayboluşlar er geç
Sana çıkaracak beni.
Kaybolacaksam da, sen de kaybolayım
Ey meçhul sevgili.