nerede arayacağım kendimi
aldatıyor rüzgâr
kandırıyor
savuruyor külleri dört yana
sarsılıyorum dik yokuşlarında şiirin
tek başına
işte sana geliyorum
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Devamını Oku
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Şair kendini ırmağın üzerine bırakılan bir kuru gül yağrağına benzetezerek yazdığı şiirinde kendini sorgulamakdır. Geleceğine dair hiçbir plan yürütmemektedir. Bilinmezlik ve karamsarlık içindedir. Yalnızlık korkusunu taşımaktadır.
Bu yüzden hüzünlüdür ama hüznüne laf dokundurmamaktadır. Gelinlik kızların elindeki saten nakışlara, şaha kalkmış kırata benzetmekdedir hüznünü. Herkesin yaşaması gereken bir süreç olduğuna inanmaktdır.
Bazen kendinden uzaklaşmaktadır. Kendini esen yellere kaptırmaktadır. Kasırga gibi bilinmezliklere uçmaktadır.
Güzel bir şiir.. Tema ve anlatım olarak mükkemel
ne çok yalnızlık bu!
Şiirde, tek başına bile şiir olacak öyle çok dize var ki:)))
Sevgiyle kalin:)
kendine sığmayan,hüznün seccadesinde şiirle sevişecek...içten kanamalı öğünlerde
Evetttt.....Meçhul :((( Yüreğinize sağlık....
kendimi nerede arayacağım”*
nasıl bulunacak küller?
Meçhul
çok güzel
saygılar
İşte tam umduğum gibi :)))))))))) Teşekkürler zarif açıklamanıza.
Ecdat Armağan
Sn. Armağan'a....
Anka yerli yerinde duruyor Sevgili Çapraz, kaygılanmayın. Bu sadece bir hüzün şiiri. Bunun üstüne Yeni Dosya'dan uçuk bir şey; veya bir sevda şiiri; domateslerle olan serüvenimi anlatan bir mizah yazısı veya tren kazasına değinen bir Çekirge eleştirisi gönderebilirim pekala. Sosyal Güvenlik Kurumlarında giderek büyüyen ve yüreklere korku veren açığı anlatabilirim mesela. Belki bundan da koyu bir hüzün aşı pişirebilirim, kim bilir. Yazmanın keyfi bana göre burada işte. Bir anlamda kalemin yolunu yalnızca duyguların çizmesine izin vermemek, o serüveni duygudan fazlasını katarak sürdürmek....
Yorum için teşekkürler ve selamlar:))))))
Ne oldu geçmiş şiirlerin ''Phoenix'' ine :) O'nun ''dibi hüzün tutmuş yüreği'' yoktu :)
Çok derin bir anlatım,tebrikler.
Ecdat Armağan
'şiirin çokluğu yok ki şaire terk edilen! '
mükemmel
sahi
“kendimi nerede arayacağım”*
nasıl bulunacak küller? '
sanki tarihin derinliklerinde kaybolan bir şehirde gibisin....
etkili..
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta