Mecburum Sana Şiiri - Mine Türk Ay

MECBURUM SANA

İçim acıyor Sevgili. Derin yaralar açıyorsun kapanması gün
be gün zorlaşan. Öyle öfkeliyim ki sana. Silmek istiyorum göz lerinin gölgesini yüzümden. Söküp atmak istiyorum, esir almış sevgini tüm benliğimden.
Kendi kendime kararlar alıyorum her gün. Sonra yine kendim
bozuyorum. Sanki ölümcül bir susuzluk hissi sarıyor içimi, sen gidince. Bir daha güneş hiç doğmayacakmış gibi. Son günü gibi yaşamın… Biliyorum ki sensiz bir gün bile yapamıyorum. Nefes alamıyorum. Her şey kaybediyor rengini. Gün ışığı solgun, ağaçlar, kuşlar, rüzgâr suskun. İnsanlar bile durgun benim gibi. Bir ölüm sessizliği… Zaman yokluğuna ayarlı sanki. Korkuyorum sensizlikten. Ölesiye korkuyorum.
Sonra unutuyorum canımı acıtan ne varsa. Yaralarımı kendim sarıyorum, ya da örtüyorum üzerini. Küskünlüğümü, kırgınlığımı silip süpürüyorum. Seni affetmek için sebepler buluyorum kendi kendime. Aklıyorum seni bütün hatalarından. Eksiklerini bir bir tamamlıyorum içimde. Sonra kapına gelip yüz sürüyorum yeniden. Seni seviyorum. Sana mecbur olacak kadar seviyorum sevgili…

15.06.2011
Mine Türk Ay