Mecburum Sana Şiiri - Ahmet Tulganer

Hayalinle dolaşıyorum yine,
Yolum hep sana çıkıyor.
Bilmezdim, aşkın ne olduğunu,
Yaşamamıştım ki,
Seninle ilk aşkı tadıncaya kadar.

Mesafeler, uzaklıklar anlamsızdı,
Çünkü köprüler vardı aramızda.
Bir bağ oluşmuştu, sevgi denen,
Bu telefondan daha yakındı.
Tuşlarına basmaya ihtiyaç bile yoktu.
Çünkü zaten sen yanı başımdaydın.

Ben seni seviyorum artık.
Her şeyim sen,
Her şeyde sen,
Her şeyse sen.

Hüzün yok aslında biraz burukum,
Yangın var içimde,
Çığlıklar, haykırışlar.
Biraz karanlık, biraz ümit.

İyiyim,
Yani fena değilim.
Ama lokmalar,
Geçmez oldu boğazımdan.
Yutmak istiyorum,
Bir şeyler takılıyor boğazıma.
Yoksa boğazım mı daraldı diyeceğim?
Yok hayır değil.
Fakat daralan benim.
Yüreğim.

Neden kavuşmak hayaldir, sevenlere?
Yoksa bu bir kanun mu?
Akşın kanunu böyle mi yazılmıştır?
Hiç mutlu aşk siz gördünüz mü?
Yoksa kavuşunca aşk mı olmuyor?

Fakat ben kavuşmak istiyorum sana.
Ben mecburum sana,
Mecburum varlığına.
Yüreğim, duygularım,
Her şeyimle mecburum sana.
Fakat sen biliyorum,
Mecbur değilsin bana…