Mecburum Be Üstad Şiiri - Döndü Dülger

MECBURUM BE ÜSTAD...
O'nsuz bir hayatın içinden geçip gitmeye.
Kırık döküklüğümle arkasından bakarak yetinmeye.
Kanayan yaramın üstünü sabırla örtmeye.
Sevdasını yüreğimde uyutup, yokmuş gibi tütmeye,
Mecburum be üstad, mecburum.

Onu göremeden ölmenin korkusu sarsada yüreğimi,
Alın yazımda vuslata ermemek hüznü yaksa da ciğerimi,
Kaldırım taşlarında izini aramak karartsa da gözlerimi,
Uzaktan uzağa sevdasını koynumda saklayıp, büyütmeye,
Mecburum be Üstad, mecburum.

Bilirim ki unutmak cana kıymaktan farksızdır.
Emaneti almak bana değil,bir tek Azraile yakışır.
Sevda ancak mangal yüreklerin harcıdır.
Onu dilde esirgeyip, gönlümde mihenk taşı yaparak yaşamaya
Mecburum be Üstad, mecburum....
Döndü DLGR